Karaiby

Archipelag Wysp Karaibskich rozciąga się szerokim łukiem o długości ponad 4700 km, od Kuby aż po niewielką Arubę w pobliżu Wenezueli. Akwen Morza Karaibskiego składa się z łańcuchów egzotycznych wysp. Każda z nich jest zupełnie inna, każda ma swój niepowtarzalny charakter. Ale wszystkie łączą wspólne cechy – czyste morze, wspaniałe widoki, szerokie piaszczyste plaże i przyjaźni ludzie. Kuba, Saint Thomas, Martynika, Gwadelupa, Bahamy – to tylko kilka z ulubionych turystycznych miejsc na Karaibach, do których zmierzają żeglarze z całego świata.  Rejs po karaibskich wyspach to marzenie i cel coraz większej liczby żeglarzy, którzy mają już opływane europejskie akweny Morza Śródziemnego i mórz północnej Europy. Po eksploracji adriatyckich, greckich, hiszpańskich wybrzeży każdemu wcześniej czy później rodzi się w głowie pragnienie odkrycia egzotycznego raju. Ten egzotyczny zakątek świata jest unikalny. Niepowtarzalna atmosfera, koloryt i nastrój Karaibów powodują, że kto odwiedzi to miejsce chociaż raz, nie zapomni go już nigdy.

Żeglarskie ciekawostki:

Sezon żeglarski: listopad – czerwiec, grudzień – luty: szczyt sezonu

Klimat: Tropikalny z porą suchą i wilgotną.

Temperatura: Karaibskie słońce świeci niemal nieustannie. Dzienne temperatury są praktycznie niezmienne przez cały rok, a ich średnia to 27°C. Wysoka temperatura jest łatwa do zniesienia dzięki podmuchom wiatru.

Wiatr: Karaiby znajdują się w strefie wiatrów pasatowych północnej półkuli. Dominują więc stałe, silne wiatry z kierunków od NE do SE, o sile 10 – 25 węzłów. Cisze są zjawiskiem bardzo rzadkim. Dość częstym zjawiskiem we wszystkich porach roku jest występowanie przelotnych opadów deszczu przychodzących z kierunków wschodnich. Zdarza się również występowanie gwałtownych opadów, choć jest to zjawisko dość rzadkie może tworzyć bardzo silne szkwały o prędkości wiatru dochodzącej do ponad 40 węzłów.

Poważniejszym problemem natomiast mogą być sporadycznie pojawiające się fronty chłodne przynoszące wiatry i falę z kierunków zachodnich.

Sezon huraganów: Teoretycznie huragany mogą pojawić się w okresie od maja do grudnia ale największe zagrożenie obejmuje miesiące czerwiec- październik. Największe prawdopodobieństwo wystąpienia huraganów obejmuje miesiące sierpień i wrzesień.

Większość tras huraganów przechodzi na północ od Wysp Nawietrznych (Windward Islands) omijając na szczęście najbardziej atrakcyjne z żeglarskiego punktu widzenia rejony. Należy jednak pamiętać że trasy przemieszczania się huraganu nigdy nie są w 100% przewidywalne!

Każdy z huraganów otrzymuje obecnie swoją indywidualną nazwę, której używa się w informacjach meteorologicznych na dany akwen.

Ostrzeżenia przed huraganami i prognozy pogody: Żeglując po Karaibach w okresie zagrożenia huraganami należy być wyczulonym na sprawdzanie prognoz pogody. Można je otrzymać drogą radiową (wykaz stacji i godzin nadawania możemy otrzymać w firmie czarterowej przy odbiorze jachtu) lub korzystając z prognoz dostępnych w Internecie.

Przydatny słowniczek dla komunikatów pogodowych:

• Intertropical Intertropical convergence zone affecting the area – możliwość pojawienia się deszczowych chmur i silnych szkwałów
• ropical disturbance, tropical wave, upper level trough– słabo ukształtowane układy niżowe, którym towarzyszą deszczowe chmury i szkwały o różnej sile i różnej częstotliwości występowania.
• Tropical depression – dobrze ukształtowany układ niskiego ciśnienia z wiatrami do 35 węzłów. Taka depresja może przynieść w szybkim czasie trudne warunki, ale niekiedy ulega rozproszeniu zanim dotrze w rejon Karaibów.
• Tropical storm– w pełni ukształtowany układ niskiego ciśnienia z wiatrami o sile 35-63 węzłów. Sztorm tropikalny to ostatnie stadium pogłębiającego się układu niżowego przekształcającego się w huragan.
• Hurricane– cyklon zwrotnikowy z wiatrami powyżej 64 węzłów (często 100 i więcej węzłów) i gwałtownymi opadami deszczu. Unikanie żeglowania w takich warunkach jest już nie tylko naszym wyborem, ale absolutną koniecznościąmogącą zadecydować o przetrwaniu załogi i jachtu.

Przykładowe miejsca do schronienia : Wszystkie  bezpiecznych i dobrze osłonięte zatoki nazywają się “hurricane holes”. Te świetnie osłonięte zatoki mogą być wykorzystane w przypadku każdego poważnego załamania pogody na Karaibach.

• Cohe du Lamentin (Martynika, zachodnie wybrzeże),
• Trois Ilets (Martynika, zachodnie wybrzeże),
• Cul de Sac Marin (Martynika, południowe wybrzeże),
• Rodney Bay (St. Lucia, północno-zachodnie wybrzeże),
• Marigot Bay (St. Lucia, zachodnie wybrzeże),
• Tyrrel Bay (Carriacou, południowo-zachodnie wybrzeże),
• Port Egmont (Grenada, południowe wybrzeże)

Cumowanie i zabezpieczenie jachtu na wypadek huraganu:

Cumowanie przy keii w szczycie sezonu a zwłaszcza w popularnych żeglarsko miejscach może być nie możliwe z powodu braku miejsc. Bywa też że keii po prostu nie ma. W takich miejscach należy się nastawić na postoje na kotwicy i wycieczki pontonem.

W przypadku nadejścia huraganu najlepszym rozwiązaniem jest wpłynięcie dziobem maksymalnie blisko “miękkiego” brzegu (np. mangrowego) i przywiązanie jachtu do najbardziej solidnych drzew, wszystkimi mocnymi linami które mamy do dyspozycji. Dodatkowo z rufy rzucamy 2 kotwice. Zamykamy wszystkie zawory, demontujemy żagle, owiewki i elementy ruchome na pokładzie. Tak zabezpieczony jacht opuszczamy i szukamy schronienia na lądzie.

Pływy:
Skoki pływów osiągają wartość od 0,3m do wyjątkowo 1m i nie mają dużego wpływu na nawigację w tym rejonie.

Falowanie:
Falowanie na akwenie Karaibów jest generalnie umiarkowane w przypadku klasycznej “pasatowej” pogody i wiatrów NE.

Należy jednak pamiętać o następujących czynnikach:

• Silne zafalowanie dochodzące do 4-5 metrów mogą przynieść wiatry z kierunków N, NW i W.
• Bardzo wzburzone morze napotkamy w kanałach między wyspami. Najbardziej charakterystycznym przykładem jest wymagający żeglarsko obszar między wyspami St. Lucia i St. Vincent.